نوشته شده توسط: الهه ناز
آثار باستانی استان لرستان
مسجد جامع بروجرد یکی از نخستین مسجدهای ساخته شده در ایران است
مسجد جامع بروجرد یکی از شاخص ترین بناهای تاریخی ایران می باشد که با قدمتی چند صد ساله، خصوصیات معماری اسلامی و باستانی ایران( ساسانیان) را در خود جای داده است. مسجد جامع بروجرد یکی از اولین مسجدهای ساخته شده در ایران است که در قرن 2 تا 3 هجری در یکی از محله های تاریخی شهر به اسم دودانگه ساخته شده و به لحاظ معماری و قدمت، از بناهای بی همتای لرستان و شهر بروجرد شمرده می شود.
بر اساس تخمین مورخان، طاق میانی مسجد جامع بروجرد آتشکده ای باستانی بوده که بعد از ورود دین اسلام و توسعه آن به ایران به مسجد تبدیل شده است. گنبد مسجد که در قسمت میانی ساختمان بنا شده تا سطح زمین ارتفاعی برابر 20 متر دارد و دو مناره آن که در سال 1209 هجری قمری ساخته شده در دو طرف گنبد قرار دارد.
مسجد جامع بروجرد یکی از شاخص ترین بناهای تاریخی ایران است
بنای اولیه این مسجد به صورت مجموعه‌ای شامل مسجد، حمام، آب انبار، ساختمان غـریب خانه، میدان و سایر متعلقات بوده که امروزه بعضی از این آثار از بین رفته است. بنای مسجد جامع از نظر شکل از نوع مساجد تک ایوانی اسـت کـه دارای دو در ورودی در قسمتهای شرقی و غربی است. بنا شامل یک حیاط مرکزی، ایوان، فضای گنبدخانه و شبستانهای اطراف آن و یک شبستان وسیع زمستانی در طرف شمال حیاط مرکزی است. بنابر شواهد موجود، صفویان، زندیان و قاجار تعمیرات بنیادی در مسجد انجام داده‌اند و بخش‌هایی به آن افزوده اند.
بر بالای محراب و دیوارها کلمات مقدس و آیات قرآن با آجر و خط کوفی نوشته و بر بالای درب غربی مسجد هم سنگ نوشته ای قرار دارد که تاریخ ورود شاه عباس صفوی در سال 1022 هجری قمری به شهر بروجردرا نشان می دهد.
معماری مسجد جامع بروجرد از شاهکارهای تاریخی معماری ایران است
یکی از دیدنی های مسجد جامع بروجرد منبر چوبی 9پله آن است که بسیار هنرمندانه ساخته شده و حکاکی روی آن، تاریخ 1608 هجری قمری را نشان می دهد. این بنا در گذشته به صورت یک مجموعه مشتمل بر مسجد، حمام، آب انبار ، غریب خانه( آبریزگاه کنونی)، میدان و دیگر متعلقات بوده که امروزه بخشی از این آثار از بین رفته است. بنای موجود مسجد جامع بروجرد از نظر شکل از نوع مساجد تک ایوانی است که دارای دو درب ورودی در جهت های شرق و غرب بوده و شامل یک حیاط مرکزی مستطیل، ایوان، فضای گنبدخانه و شبستان های پیرامون آن و یک شبستان بزرگ زمستانی در طرف شمال حیاط مرکزی است.
سجد جامع بروجرد از بناهای بی همتای لرستان و شهر بروجرد شمرده می شود
طبق پژوهش های انجام شده، قدیمی ترین بخش این مسجد، فضای زیر گنبدخانه است که مربوط به اواسط قرن چهارم هجری است و شواهد آن در عمق 180 سانتی متری از کف فعلی مسجد به صورت سالم یافت شده است. مسجد جامع بروجرد که به شماره 228 در لیست آثار ملی ایران به ثبت رسیده بعنوان یکی از شاخص ترین بناهای تاریخی بروجرد در ایامسال مورد توجه مسافران و گردشگران است.
یکی دیگر از مکانهای تاریخی لرستان کاروانسرای چشمک می باشد که در منطقه چشمک از توابع شهرستان پلدختر و در مسیر راه باستانی شاپور خواست به خوزستان قرار گرفته است. شکل اصلی بنا به صورت چهار ضلعی و ارتفاع آن به 5 متر میرسد طول و عرض با روی این کاروانسرا 44* 48 متر و محل ورود آن به طرف جنوب و هلالی شکل است و دارای 12 اتاق و از دو قسمت ساخته شده است که بخشی برای سکونت کاروانیان و بخشی دیگر جهت نگهداری چهارپایان مورد استفاده قرار گرفته است.
کاروانسرای چشمک از مکانهای تاریخی لرستان
این قلعه زیبا و جالب با 5300 متر مربع مساحت بر فراز تپه ای در مرکز شهر خرم آباد، با چشم اندازی فوق العاده زیبا قرار گرفته است. حریم این تپه باستانی، از شرق و جنوب غربی به رودخانه خرم آباد و از غرب به خیابان و محله دوازده برجی و از سمت شمال به خیابان فلک الافلاک محدود می شود.
فلک الافلاک به معنای« سپهر سپهران» است. قلعه فلک الافلاک با نام های گوناگونی در طول زمان شناخته شده است. دژ شاپورخواست، سابر خواست، قلعه خرم آباد، دوازده برجی و کاخ اتابکان از آن جمله اند. قلعه خرم آباد از دوره قاجار به بعد با نام فلک الافلاک ضبط شده است. با توجه به اینکه ممکن است دوازده برجی، اشاره ای به دوازده برج فلکی باشد، ممکن است نام فلک الافلاک نیز از همین جا ریشه گرفته باشد.
قلعه فلک الافلاک، از آثار تاریخی استان لرستان
نام قدیم آن که به زمان ساسانیان بر می گردد، دژ شاپور خواست بوده و دارای 8 برج مدور و دیوارهای مرتفع و محکم است. وسعت محوطه باستانی که محل واقعی تحولات تاریخی بناست، حدود 400×300 متر مربع و ارتفاع تپه با احتساب دیوارهای بنا از سطح خیابان های هم جوار حدود 40 متر است. فضای داخلی بنای فعلی به چهار تالار نسبتا عظیم حول دو حیاط و تعدادی تالار و اتاق تقسیم شده است. ابعاد حیاط اول 5/22×31 متر و ابعاد حیاط دوم 21×29 متر است. در محل ورود بنا در سمت شمال و در بدنه برج شمال غربی تعبیه شده است. دورتا دور قلعه را پرتگاهی مخوف فرا گرفته که دارای پوشش گیاهی است و راه ورود به فلک الافلاک را دشوارتر می کند.
قلعه فلک الافلاک با نام های گوناگونی در طول زمان شناخته شده است
نام قلعه فلک الافلاک به معنای آسمان نهم و بالاترین فلک است که به صورت مجازی دست نیافتنی بودن آنرا می رساند. احداث بنا بر فراز صخره های سنگی و اشراف کامل آن بر دره تاریخی خرم آباد و همچنین جاری شدن چشمه پر آب گلستان از دامنه شمالی تپه از خصوصیات اصلی بنا به شمار می آیند. از طرف دیگر نزدیکی قلعه فلک الافلاک با غارهای قبل از تاریخ دره خرم آباد و دیگر آثار دوران تاریخی مانند سنگ نوشته ، مناره آجری، آسیاب گبری، پل شاپوری و گرداب سنگی بیانگر پیوستگی تاریخی قلعه با آثار نامبرده است.
سنگ نوشته، از آثار تاریخی لرستان
در مرکز شهر خرم آباد( ضلع شرقی خیابان شریعتی) و در مسیر قدیمی شاپور خواست به خوزستان سنگ نوشته ای به شکل مکعب که به صورت یکپارچه متصل به صخره ای طبیعی بوده است، قراردارد. ارتفاع متون کتبیه دار با احتساب دوپله در چهار ضلع سنگ نوشته 344 سانتیمتر است این کتیبه به خط کوفی و زبان فارسی دور تا دور ستون سنگی تحریر شده است در زمان گذشته به بردنوشته مشهور بوده است.
کتیبه با بسم الله آغاز شده و موضوع آن مربوط به حکم امیر اسفهسالار کبیر ظهیرالدین و الدوله معین الا سلام طغرل لتکین ابوسعید برسق در مورد بخشش علفچر در چراگاه های شاپور خواست و ممنوعیت بعضی سنت هایی ناپسند در عهد سلطنت ملکشاه سلجوقی به تاریخ 513 هجری قمری است. این یادمان فرهنگی مربوط به دوره سلجوقی و به شماره 398 در لیست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
مناره آجُری یکی از آثار باستانی خرم آباد
مناره آجُری یکی از آثار تاریخی شهر خرم آباد و مربوط به قرن چهارم هجری قمری است. این بنا با قدمتی حدود 900 سال در جنوب خرم آباد و در کنار مکان شهر قدیمی شاپورخواست بر روی پایه سنگی بنا شده و حدود 30 متر ارتفاع دارد. قطر سطح زیرین مناره آجری 5/4 متر است و با طی کردن 99 پله دورانی میتوان به بام مناره صعود کرد. بقایای معماری سنگ و گچ با دیوارهای ضخیم در نزدیکی مناره( پارک، میدان شقایق فعلی) بیانگر وجود تاسیساتی مانند کاروانسرا و مسجد و .... گرداگرد بنا در گذشته است. باتوجه به سبک معماری بنا، احیانا تاریخ احداث آن به دوره فرمانروایی دیلیمان برمی گردد. بلندای آن بر اثر عوامل طبیعی کاهش یافته و اکنون با احتساب پایه سنگی، ارتفاع آن به 30 متر می رسد. قطر بنا در پائین ترین قسمت به 5/4 متر کاهش می یابد. فضای داخلی مناره آجری از 99 پله تشکیل شده است و محل ورود مناره در جبهه غربی روی سطح پایه قرار گرفته است. این بنا ارزشمند مربوط به دوره آل بویه( دیلمیان) است.
آسیاب گَبری یکی از آثار تاریخی جنوب شهر خرم آباد است. این بنا درمحله قاضی آباد خیابان اول خرم آباد واقع شده و احتمالاً در شهر باستانی شاپورخواست کاربرد عمومی داشته است آسیاب گبری دارای ساختمانی مکعب مستطیل شکل است که طول آن 26 متر و عرض آن 6 متر و ارتفاع آن 11/5 متر است.ساختمان آسیاب را با استفاده از سنگهای تیشه خورده و قلوه سنگ همراه با ملات ساروج ساخته شده و تاریخ احداث آن مربوط به دوره ساسانیان است. این اثر تا دوره قاجار مورد استفاده مردم قرار گرفته است.
آسیاب گَبری از مکانهای تاریخی استان لرستان
پل آجری در مرکز شهر خرم آباد و بر روی رودخانه گلال واقع شده است. این پل دو قسمت شرقی و غربی شهر را به هم وصل کرده و دارای 24 چشمه طاق است. طول آن بیش از 350 متر، پنهای آن 5/8 متر و ارتفاع آن از کف رودخانه تا روگذر پل 8 متر است. مواد و مصالح آن در قسمت پایه ها از سنگ های تراشیده شده با ملات آهک و گچ و پایه های چشمه طاق ها از آجر ساخته شده است. برسینه ای شمالی پل کتیبه های سنگی نصب شده است که با حروف مقطعه نوشته شده و بعنوان طلسم مشهور است.
پل آجری در مرکز شهر خرم آباد و بر روی رودخانه گلال واقع شده است
بخش میانی پل و شاه نشین آن تشابه زیادی با شاه نشین پل خواجو در اصفهان دارد که در اثر سیل خراب شده و مجددا با سیمان بازسازی شده است. این اثر باارزش در طول شاه سلطان حسین صفوی ساخته شده ومنسوب به حسین خان والی لرستان است. پل آجری در دوره قاجاریه به پل محسنیه معروف شد. این بنا به شماره 2354 در لیست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
گردآوری: بخش گردشگری بیتوته
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
